شيوع فيشر مقعدي

شيوع فيشر مقعدي

از نوزادي تا پيري ديده مي شود و كلا بي نهايت شايع است.

علل شقاق | فيشر

معمولا يبوست و اسهال طولاني و زور زدن straining زياد در موقع دفع مدفوع و زايمان و استفاده طولاني از ملين ها عامل شقاق است.
· گاهي فشار داخل كانال مخرج بعلت افزايش فعاليت (تونيسيته) سيستم اسفنكتريك (سيستم كنترل دفع مدفوع) بالا مي باشد و در نتيجه خونرساني به پوست ومخاط مخرج مختل مي شود و شقاق ايجاد مي شود.

· اختلالات روحي و رواني نيز سبب افزايش تونوسيته سيستم اسفنكتريك شده و گاهي سبب شقاق مقعدي مي شود.

علل ناشناخته براي شقاق | فيشر

گاهي در هر حال علتي واضح براي شقاق پيدا نمي شود.

علائم شقاق | فيشر

درد مخرج و خونريزي علائم اصلي آن است. درد مهمترين عامل تشخيصي شقاق مقعدي مي باشد اين درد در زمان دفع تشديد مي شود و نيز دوره اي مي باشد يعني دوره هاي پي در پي تسكين و عود دارد و درد در هر دوره شديد و طولاني تر مي شود تا اينكه دائمي شود.
منحني زير درد در نظر داشته باشيد. به دليل تشديد درد در زمان دفع بيمار حتي المقدور از دفع مدفوع امتناع مي كند و لذا يبوست تشديده شده و آن نيز سبب شديد تر شدن زخم شده و چرخه معيوب ايجاد مي شود. اگر از شروع اولين درد 6-3 هفته گذشته باشد آنرا شقاق حاد واگر بيشتر باشد آنرا شقاق مزمن گويند و شقاق مزمن اغلب يك حاشيه برجسته در اطراف خود دارد.
شقاق حاد معمولا با درمان طبي و داروي درمان مي شود ولي شقاق مزمن اغلب نيازمند جراحي ليزري يا استاندارد است.

 بدين ترتيب علت‌هاي اساسي ايجاد بيماري فيشر شامل:

• اسهال‌هاي طولاني مدت
• يبوست‌هاي مزمن (بيشتر در بزرگسالان)
• عادت تميز كردن مقعد به صورت خشن با دستمال‌هاي زبر
• رابطه‌ي جنسي مقعد
• عضلات دريچه مقعدي‌ بيش از حد تنگ
• بارداري
• سرطان راست روده
• بيماري‌هاي التهابي روده و بيماري‌هاي مقاربتي
• ييماري كرون
• خاراندن مقعد (به صورت يك حركت پاسخي خارش ناشي از انگل روده‌اي مانند كرمك)
• آسيب مقعد هنگام زايمان سخت

اوزون‌درماني

ازون به كولون از راه مقعد يا واژن است معمولاً ازون درماني به روش تزريق مقعدي يا واژني به مدت ۳۰ ثانيه، يك تا سه بار در روز در هفتهٔ اول انجام مي‌شود،

خويدوده

جنسي نيك، در تضاد با بدترين تمام اعمال جنسي قرار مي‌گيرد: كون مرز (تماس مقعدي). نتيحتاً در روايات پهلوي، تماس جنسي اهريمن با خودش،

استحمام نشيمن

هموروئيد) و در دوراني كه فرد به بيماري‌هايي از قبيل فيشر مقعدي، پروستاتيت، هموروئيد، آبسه مقعدي، پرولاپس ركتوم، زخم‌هاي تناسلي و عفونت مهبل دچار است